MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
1-Davacı, mahkemenin 2013/472 esas sayılı dava dosyasında; 01/01/2012 tarihinde davalı bankadan konut kredisi kullandığını, borcunu 2 kez yapılandırdığını, 2. yapılandırmada 24/06/2013 tarihinde 1250 TL işlem masrafı alındığını,davalı bankanın hukuka aykırı olarak tahsil ettiği toplam 1250 TL tutarındaki bedelin iadesi için ... İcra Müdürlüğünün 2013/ 4751 esas sayılı dosyasında yapılan icra takibine itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptaline;Mahkemenin 2013/474 esas sayılı dosyasında; davalı ... Şubesinden 01/01/2012 tarihinde konut kredisi kullandığını, bu borcu iki kere yapılandırdığını, 06/01/2012 tarihinde 1250,00 TL işlem masrafı alındığını, bu bedelin iade edilmesine hakem heyetinin karar verdiğini,bu bedelin tahsili için ... İcra Müdürlüğünün 2013/4749 esas sayılı dosyasında yapılan icra takibine vaki itirazın iptaline karar verilmesini istemiş;Mahkemece,07.10.2013 tarihinde davanın kısmen kabulüne,asıl dava dosyasında itirazın kısmen iptali ile 1.250,00 TL asıl alacak için; asıl dava dosyası ile birleşen 2013/474 esas sayılı dosyada itirazın kısmen iptali ile 1.011,90 TL asıl alacak için icra takibinin devamına karar verilmiş; Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise 2014/11048-10327
de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Her iki dava dosyasında davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.820,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan kararlara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Asıl dava dosyası ile birleşen 2013/473 esas sayılı dava yönünden kurulan temyiz istemine ilişkin olarak ;dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan birinci bentte açıklanan nedenle mahkemenin 2013/472 esas ve 2013/474 esas sayılı dava dosyalarında kurulan hükümlere ilişkin olarak davalının temyiz dilekçelerinin REDDİNE, mahkemenin 2013/473 esas sayılı dava dosyasında kurulan hükme ilişkin olarak dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 75,00 TL. peşin harcın temyiz edene iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.