Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9486 Esas 2021/1693 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9486
Karar No: 2021/1693
Karar Tarihi: 01.03.2021

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9486 Esas 2021/1693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan hüküm giydiği belirtilmiştir. Temyiz başvurusunun esastan reddedildiği vurgulanan kararda, hükmedilen cezanın koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin reddedildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, delillerin suçun sübuta erdiği hususunda yeterli olduğu ve şüpheye yer bırakmadığı belirtilmiştir. Kararda, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve vicdani kanının kesin verilere dayandırıldığı ifade edilmiştir. Hükümde belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/9486 E. , 2021/1693 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Hükmedilen cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, çocuğunu örgütle iltisaklı okula göndermenin müsnet suç yönünden delil ya da örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olup, şüpheye yer bırakmamış olması karşısında; sanığın ByLock kullanıp kullanmadığına ilişkin ayrıntılı ByLock tespit değerlendirme raporunun beklenmemesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı

ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Çanakkale 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.