Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6386 Esas 2021/7849 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/6386
Karar No: 2021/7849

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6386 Esas 2021/7849 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkeğin temyiz itirazları yersiz bulunarak reddedilmiştir. Davacı kadının yararına hükmolunan tazminatlar yönünden; tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi hakkaniyet ilkesiyle, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri gözetilerek daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilerek kararın bu şekilde BOZULMASINA karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri; Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleridir.

2. Hukuk Dairesi 2021/6386 E. , 2021/7849 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından yararına hükmolunan tazminat miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve kadın yararına hükmolunan tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin temyiz itirazları incelendiğinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı erkeğin tüm temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kararın BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazıl harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.10.2021 (Çar.)