Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/4625 Esas 2016/167 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4625
Karar No: 2016/167
Karar Tarihi: 12.01.2016

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/4625 Esas 2016/167 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Eğil Asliye Ceza Mahkemesi, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan açılan kamu davasında sanığa ceza vermiştir. Sanık temyiz başvurusu yapmış, ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, TCK'nın ilgili maddesinin uygulanamazlığı nedeniyle itiraz etmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı daha sonra itirazından vazgeçmiş, ancak sanığın rızası alınmadan vazgeçildiği için dosyanın tekrar Daire'ye gönderilmesi gerektiği itiraz edilmiştir. Daire, usul ve yasaya aykırı olarak itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmesi nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazından vazgeçilmesine karar vermemiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 154/2-1. maddesi (hakkı olmayan yere tecavüz suçu)
- CMK'nın 308. maddesi (olağanüstü kanun yolu)
- TCK'nun 184. maddesi (tecavüz suçu)
- 3091 sayılı Kanun (cinsel istismar suçu)

8. Ceza Dairesi 2015/4625 E. , 2016/167 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : KD - 2013/399284

MAHKEMESİ : Eğil Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/10/2013
NUMARASI : 2013/83 (E) ve 2013/175 (K)
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.12.2015 gün ve 8-2013/399284 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 12.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE : Sanık hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu cezalandırılmaya ilişkin kararın sanık tarafından temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin onama kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Yasa uyarınca TCK.nun 154/2. maddesi gereğince uygulama yapılması olanağı kalmamış, bu eylemler hakkında koşulların varlığı halinde TCK.nun 184. maddesi veya 3091 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması mümkün olup bu hususların mahallinde değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin onama kararı kaldırılarak mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerekçesiyle itiraz edilmiştir.

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.12.2015 tarihli yazısı ile itirazdan

vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 12.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları-genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık lehine yaptığı itirazdan sanığın rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum.12.01.2016