11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1714 Karar No: 2021/146 Karar Tarihi: 13.01.2021
Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1714 Esas 2021/146 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2018/1714 E. , 2021/146 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür Bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
1) TCK"nin 203. maddesi, esasta bir şeyin saklanmasını veya varlığının olduğu gibi muhafazasını sağlamak üzere, kanunun veya yetkili makamların emrine uyularak konulmuş mührün kaldırılmasını cezalandırmaktadır. Burada mühürleme işleminin amacı Devlet yönetiminin bir şeyi koruma altına alma ve başkalarının tasarrufunu önleme iradesinin konulan mühürle açıklanması olup, bu iradeyi etkisiz duruma getirerek onu ihlal eden herhangi bir eylem gerçekleştiği takdirde suç işlenmiş olacaktır. Bu nedenle, yasaya uygun biçimde konulan bir mührün varlığı, mühür bozma suçunun ön koşuludur. Elektrik sayaçlarında bulunan ve bakanlık mührü olarak adlandırılan mühürlerin sayaçların imali aşamasında sayacın elektrik tüketimini standartlara uygun olarak kaydettiğini gösterir açıklayıcı mahiyette konulması ve bu mühürlerin sayaçlara takılması işlemiyle elektrik dağıtım şirketlerinin bir ilgisinin bulunmaması, 26.02.2010 tarihli kaçak elektrik tespit tutanağının dayanağı olan 04.02.2010 tarihli sayaç ayar raporunda "bakanlık mühürleri ile oynama olduğu" hususu tespit edilmiş olup, elektrik dağıtım şirketi tarafından sanığın kaçak elektrik kullanımının engellenmesine yönelik bir mühürleme ve bunun sonucunda gerçekleşen mühür bozulması iddiasında bulunulmaması karşısında, kullanılan sayaçta bakanlık mührünün bozulması ve bu şekilde sayaca müdahale edilmesinde mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmayacağından, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı, 2) Kabule göre de; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının alt soy dışındakiler için uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.