Kasten eşini öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2695 Esas 2020/2551 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2695
Karar No: 2020/2551
Karar Tarihi: 27.10.2020

Kasten eşini öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2695 Esas 2020/2551 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından yapılan inceleme sonucunda, şüphelinin eşi olan maktulü kasten öldürme suçunun sabit olduğu ve cezayı azaltacak bir sebep bulunmadığı gerekçesiyle şüphelinin ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırıldığı belirtiliyor. Temyiz talebi değerlendirildiğinde ise, verilen hükümde isabetsizlik görülmediği için red edildiği açıklanıyor. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esaslı 2015/85 sayılı kararı sonucunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesiyle ilgili hususlar gözetilerek, hükümde yer alan bu maddenin 1-2-3. maddelerinin tatbik edilmesine karar verildiği ifade ediliyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: Türk Ceza Kanunu'nun 82/1-d, 53. ve 322. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2018/2695 E. , 2020/2551 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ : Şanlıufa Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı
SUÇ : Kasten eşini öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 82/1-d, 53. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Müşteki Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili göndermiş olduğu 15.02.2018 tarih sayılı dilekçesinde hükmün onanmasını talep ettiği, bu talebin verilen hükmü temyiz mahiyetinde olmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz talebi ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın maktul ..."a yönelik nitelikli kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı bir sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 27/10/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.