Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1912 Esas 2020/3855 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1912
Karar No: 2020/3855

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1912 Esas 2020/3855 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2017/1912 E.  ,  2020/3855 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

    Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -


    Davacı vekili; müvekkili şirketin 1969 yılından beri deri ve ham deri işletme alanında faaliyet göstermeye başladığını, halihazırda faaliyetlerini üretim ve parekende mağazacılık olarak yürüttüğünü, Rusya ile yaşanan kriz, AVM maliyetleri, turist sayısındaki azalış ve Cruise seferlerindeki azalma, parekende sektöründeki daralma ve taklit ürünler nedeniyle piyasadaki daralma kredi kartı ile yapılan satışlardaki taksit sınırlaması, geçmiş yıllardan kaynaklanan operasyonel zararlar nedeni ile müvekkili şirketin borca batık hale geldiğini, sunulan iyileştirme projesi kapsamında alınan önlemler ve faaliyetlerine göre borca batıklıktan kurtulacağını ileri sürerek davacı şirketin iflasının 1 yıl süre ile ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında; davacı şirket ortaklarınca kârlılık oranında oluşan eksikliğin tamamlanarak şirketin iyileştirme projesinin yürütülmesi noktasında şirket sermayesinin tamamlanmadığı gibi davacı şirket ortaklarının şirketten olan alacaklarından feragatlerine rağmen davacı şirketin borca batık durumda bulunduğu, ayrıca dava şartı olan iyileştirme projesinin süreç içinde uygulanabilirliğinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine ve şirketin iflasına karar verilmiş, karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince; davacının projesinin işletme faaliyetini geliştirmeye iyileştirmeye yönelik somut ve inandırıcı tedbirlerden ziyade borç ödemeye yöneldiği, iyileştirme projesinin süreç içinde uygulanabilirliğinin bulunmadığı gibi 15/07/2016 tarih ve 6728 sayılı Yasa"nın 3. maddesi ile getirilen değişiklikten önce uzatma ve tedbir sürelerinin toplam 5 yılı geçemeyeceği, yasal değişiklik ile bu 5 yıllık toplam sürenin 2 yıla indirildiği, davacı şirketin 6 yıla yayılan bir iyileştirme projesinin bu nedenle de uygulanabilir olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 26.11.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.