Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2138 Esas 2020/3854 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müflis ... Makina San. Tic. AŞ(.... San Tic AŞ)"nin iflasına karar verildiğini, müvekkilinin müflisten olan alacağı nedeniyle 11.12.2013 tarihinde iflas masasına kaydı için başvuruda bulunulduğunu, ancak alacağın bir kısmının reddine karar verildiğini, müvekkilinin müflis şirketin işçisi çalışanı olması nedeniyle bir kısım işçilik alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla davalı müflis idaresinin 11.03.2016 tarihli 261 karar nolu kararının iptali ile müvekkilinin alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının başvurusunun kısmen reddedildiğini, belge ile ispatlanan alacağın kabul edildiğini, ispatlanamayan ve denetime elverişli olmayan faiz talebinin reddedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamında; her ne kadar davacının işçilik alacakları tutarı 29.01.2007 tarihi itibariyle 51.979,05 TL ise de, bir takım ödemelerden sonra davalı tarafından davacıya 30.01.2013 vade tarihli, 43.480,00 TL tutarlı bono verilmiş olmakla, davacının bu miktar alacağı kabul ettiği, davacının davalıdan talep edebileceği asıl alacak tutarının 43.480,00 TL olduğu, bu miktar alacağın iflas idaresince kabul edilerek birinci sıraya kayıt edildiği, bononun vade tarihi olan 31.01.2013 tarihinden 11.07.2013 iflas tarihine kadar geçen süre için işlemiş faiz tutarının 2.637,09 TL olarak hesaplandığı, iflas idaresince 43.480,00 TL asıl alacağın kayıt edildiği gerekçesiyle davacının kalan 2.637,09 TL faiz alacağının da kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.