Davacı,davalı işveren nezdinde 15.08.1994-26.11.1998 tarihleri arası çalıştığının  tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan kurum vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.         
Dava, 15.08.1994-26.11.1998 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma  bildirilmeyen çalışmaların tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, istek tanık sözlerine dayanılarak kısmen  hüküm altına alınmıştır.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79/10.  maddesi olup yönetmelikle tesbit edilen belgeleri   işveren tarafından  verilmeyen  veya  çalıştıkları  Kurum’ca  tesbit  edilmeyen  sigortalılar,  çalışmalarını hizmetlerinin   geçtiği yılın sonundan başlayarak  5 yıl  içerisinde mahkemeye  başvurarak  alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse  bu çalışmaların  Kurum’ca  dikkate alınacağı  belirtilmiştir. 
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre, davacının çalışmasının geçtiği davalı şirkete ait merkezi İstanbul da bulunan iş yerinin 01.07.1993 ile 01.10.2000 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında bulunduğu, davacı ile davalı şirket arasında 08.08.1994 tarihinde  Bağımsız devletler topluluğu’nda çalışan Türk işçiler ile Türk işverenler arasında  imzalanan hizmet sözleşmesi imzalandığı ve davacının uyuşmazlık konusu dönemde  davalı şirkete ait 44.34.01 sicil nolu iş yerinde 01.03.1998-27.11.1998 tarihleri arasında 1998/1 dönemde 60 gün, 1998/2 dönemde 120 gün ve 1998/3 dönemde 90 gün çalışmasının  Sosyal Sigortalar Kurumu’na bildirildiği ve primlerinin ödendiği görülmektedir.  Ayrıca davacının açmış olduğu işçi alacakları ile ilgili alacak davası sonucunda İstanbul 2. İş mahkemesinin 10.09.2003 tarih 2000/692 E 2003/708 K sayılı kararın ile davalı şirkete ait iş yerinde  02.08.1995-26.11.1998 tarihleri arasında geçen çalışmaları nedeni ile işçi alacaklarının tahisline karar  verildiği  görülmektedir.
Gerçekten, davacının davalı şirkete ait iş yerinde geçen çalışmalarının 01.03.1998 de başladığı ve 26.11.1998 tarihinde sona ermiş olması nedeni ile   çalışmanın sona erdiği yılın sonu olan 01.01.1999 ile dava tarihi olan  20.05.2005 tarihi arasında 5 yıldan fazla süre geçmiş olması nedeni ile 01.03.1998 öncesine rastlayan 01.01.1998-28.02.1998 tarihleri arasındaki süre yönünden de  istemin hak düşürücü süre nedeniyle reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesi  usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurumun   bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.