Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11822 Esas 2017/11720 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 29.05.2014 tarih ve 8356 sayılı raporu ile sanığın 23.04.2014 tarihinde işlediği iddia olunan fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını tam olarak algılayamayacağı, bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olduğu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 32/1 maddesi kapsamında olduğu belirtilmesine karşın, Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 4. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 20.02.2015 tarih ve 592 sayılı raporda sanığın 23.04.2014 tarihinde işlediği iddia olunan suça ilişkin cezai sorumluluğunun tam olduğunun belirtilmesi karşısında, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi için Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Genel Kurulundan rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Sanığın mağdura yönelik yaralama eyleminde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 86/2 yerine, 106/2-a maddesi olarak yazılması,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.