Esas No: 2022/7039
Karar No: 2022/12312
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/7039 Esas 2022/12312 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş ancak denetim süresi içinde suç işlendiği için hüküm açıklanmıştır. Mahkeme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının asıl hükümü askıda bırakan itiraza tabi olduğunu belirtmiştir. Nihai hükümler olağan kanun yolları istinaf ve temyizdir. Ancak bu karar tarihi itibariyle dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi gerektiği ve Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesi Başkanlığına gönderilmesi gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri ise; 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 223. maddesi, 272. maddesi ve 264/1-2. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında 12/02/2013 tarihinde işlediği iddia edilen nitelikli hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ile ilgili olarak 10.10.2013 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş, bu karar 18/12/2013 tarihinde kesinleşmiştir. Denetim süresi içerisinde suç işlenmesi nedeniyle hüküm 29/03/2022 tarihinde açıklanmıştır ve bu hüküm suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın hükmün açıklanması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını düzenleyen 231. maddesinin 5. fıkrasının son cümlesinde "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder." denilmektedir.
Kanunun amir hükmü ve Yargıtay'ımızın istikrar bulmuş içtihatları uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, nihai bir hüküm değil, asıl hükmü askıda bırakan itiraza tabi bir mahkeme kararıdır. Denetim süresinde kasıtlı bir suç işlenmediği (ya da denetim süresinde varsa öngörülen tedbirlere uyulduğu) takdirde, askıda olan mahkûmiyet hükmü hukuk aleminde neşv-u nema bulmadan düşme kararı verilmesi gerekecektir.
Açıklanan bu hükmün tâbi olacağı kanun yoluna gelince;
5271 sayılı CMK’nın sistemine göre, 223. maddede belirtilen nihai hükümler (mahkûmiyet, beraat, red, düşme ve ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar) kural olarak olağan kanun yolu denetimine tabidirler.
Olağan kanun yolları istinaf ve temyizdir.
5271 sayılı CMK'nın 272 ve devamı maddelerine göre, mahkûmiyet hükümlerinin miktar itibariyle kesinlik istisnaları dışında istinaf kanun yoluna tâbi olduğunda da kuşku bulunmamaktadır.
Ancak;
İstinaf mahkemeleri 20 Temmuz 2016 tarihinden itibaren faaliyete geçtiğinden bu tarihten önce verilen nihai hükümler kesinleşinceye kadar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'taki usule göre, istinaf değil, temyiz kanun yoluna tâbidirler.
Suça sürüklenen çocuk hakkında her ne kadar istinaf mahkemeleri faaliyete geçmeden önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de; 29.03.2022 tarihinde yani Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra hükmün açıklanması nedeniyle, karar tarihi itibariyle bu hükmün istinaf kanun yoluna tâbi olduğu anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 5271 sayılı CMK'nın 264/1-2. maddesi hükümleri uyarınca kanun yolunda yanılmanın başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından gerekli inceleme yapılmak üzere dosyanın yetkili ve görevli Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesi Başkanlığına gönderilmesine, 26/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.