Davacı,   davalı işveren nezdinde 1976 yılında çalıştığının ve süresinin tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 1976 yılında davalı işyerinde geçen çalışmalarının tesbitini istemiş, Mahkeme hak düşürücü süre sebebiyle istemin reddine karar vermiştir.
506 Sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun 79/10.maddesinde, Yönetmelikle tesbit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilmeyen sigortalıların, hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak beş yıl içerisinde dava açarak ispatlamaları halinde bu çalışmalarının nazara alınacağı belirtilmiştir.
Davacının, davalı işyerine girmiş olduğunu gösteren, 4.2.1976 tarihli işe giriş bildirgesinin Sosyal Sigortalar Kurumu’nun verildiği, kurum kayıtlarına geçtiği dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. İşe giriş bildirgesi 506 Sayılı Yasa’nın 79/10.maddesinde öngörülen Yönetmelikle tespit edilen belgelerden olduğundan, bildirgedeki işe giriş tarihinden sonra kesintisiz devam eden çalışmalar hakkında artık hak düşürücü sürenin geçtiğinden bahsedilemeyeceğinden, deliller usulünce toplanarak istem hakkında bir karar vermek gerekirken hak düşürücü süreden davanın reddine karar verilmesi isabetli görülmemiştir.
Mahkemece yukarıda açıklanan miktar ve haklı olgular göz ardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 28.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.