Esas No: 2021/16647
Karar No: 2022/12297
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16647 Esas 2022/12297 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm temyiz edildi ancak reddedildi. Ancak mala zarar verme ve nitelikli iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarıyla ilgili hükümler temyiz edildi ve yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Yapılan incelemeler sonucunda, mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve iş yeri dokunulmazlığı ihlali suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği belirtildi. Bu nedenle hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı ve hükümler bozuldu.
Kanun Maddeleri:
-TCK 151/1. maddesi (mala zarar verme suçu)
-5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesi (iş yeri dokunulmazlığı ihlali suçu)
-6763 sayılı CMK'nın 34. maddesi
-5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
-CMK'nın 253. ve 254. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’nın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme ve nitelikli iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelenmesine gelince;
Suç tarihinde mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve CMK 253/3. maddesi gereğince uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suç ile birlikte işlenmiş olması nedeniyle uzlaştırmanın mümkün olmadığı, ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, 5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesinde tanımı yapılan geceleyin iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden ise yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek atılı suçlar yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanık ...’nın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.