MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/03/2014 tarih ve 2012/199-2014/279 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davacının davalıya personel taşımacılığı hizmeti verdiğini, dava konusu hizmet faturasını davalıya gönderdiğini, ancak davalının faturayı kabul etmediğini bildirdiğini, davalıya Mart ayında 19,5 gün taşıma hizmeti verildiğini bu nedenle 19.266,45 TL alacağının bulunduğunu, davalı tarafından hiç ödeme yapılmadığını ileri sürerek 19.266,45 TL alacağın, fatura tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı ile servis taşımacılığı konusunda anlaştıklarını, taşıma işinin bitmesinin akabinde davacı tarafından haksız bir şekilde 19.266,45 TL bedelli fatura gönderildiğini, davacının Mart ayında ek servis dahil 15.130,00 TL hizmet karşılığı 13.930,00 TL"lik mazot fişi verildiğini, aradaki fark karşılığı 1.416,00 TL iken, iyi niyet kurallarına uymaksızın aldığı mazot fişleri gereği mazotu inkar ederek faiş tutarlarda fatura kestiğini, işine son verilen davacının haksız kazanç sağlama ve davalıya zarar vermek istediğini savunarak davanın 1.416,00 TL"lik kısım için kabulüne, bakiye kısım için reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında personel taşıma ilişkisi bulunduğunu ve hizmet bedelini davacının ispat etmesi gerekeceği, davalı vekilinin 07/06/2012 tarihli cevap lahiyasında davacı ile davalı arasında personel taşıma ilişkisi bulunduğunu kabul ettiği ve Mart ayına ilişkin hizmet bedelinin 15.130,00 TL olduğunu belirttiği, bu durumda davacı tarafça Mart ayı hizmet bedelinin 19.226,45 TL olduğunun ispat edilmesi gerektiği, ancak davacının bu bedel kadar alacaklı olduğunun ispat edilemediği, davacı tarafın yasal defterlerinin usulüne uygun tutulmadığı ve davalı ile arasında yapılmış yazılı bir sözleşme olmadığı, defter ve belge incelemesi ile aradaki çalışma ilişkisinin mevcut evraklarla tespit edilemeyeceği, dolayısı ile davacı tarafça davalıdan 19.226,45 TL alacaklı olduğunun, davalı tarafça da davacıya 13.930,00 TL değerinde mazot fişi verildiğinin ispatlanamadığı, bu durumda davalının Mart ayına ilişkin hizmet bedeli olarak kabul ettiği 15.130,00 TL tutarınca borçlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabılü ile 15.130,00 TL alacağın dava tarihi olan 03/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddinekarar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, (servis) taşıma sözleşmesinden kaynaklı alacağın tahsili istemine ilişkindir. Davacı, Mart ayında davalıya verdiği hizmet karşılığında düzenlediği fatura bedelinin ödenmediğini ileri sürerken, davalı Mart ayında davacıdan 15.130,00 TL tutarında hizmet aldığını, davacı araçlarına sağladığı mazot bedelinin davacı alacağından düşülmesi gerektiğini, aradaki farkı ödemeye hazır olduğunu savunmuştur.
Taraflar arasında önceden beri devam eden taşıma ilişkisi bulunduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Davacının kabulünde olduğu ve bilirkişi raporunda da ifade edildiği üzere, davacı Mart ayında ticari defterlerinde kayıtlı görünen kendi araçlarının yetersiz kalması nedeniyle kiraladığı bir takım araçlarla da davalıya hizmet vermeye devam etmiş, bunun karşılığında da dava konusu 31.03.2012 tarihli faturayı düzenlemiştir. Bu durumda, öncelikle davacının dava konusu fatura alacağına temel teşkil eden taşıma hizmetini hangi plakalı araçlarla gerçekleştirdiğinin tespiti ile tespit edilen bu araçlara davalı tarafından mazot verilip verilmediğinin açıklığa kavuşturulması gerekir. Bunun için de, davacının kiraladığı araçlara ilişkin bilgileri davalının da davacının hizmet verdiği hangi plakalı araçlara mazot sağladığına ilişkin dayanak belgelerini sunması gerekmektedir. Bu hususların tamamlanmasından sonra, davalının davacıya mazot temin ettiğinin anlaşılması, davacının ticari defter ve kayıtları usul ve yasaya uygun tutulmamış ise de, söz konusu defter ve kayıtların davalı lehine delil olabileceği, davacı alacağından, davalının davacıya sağlandığını kanıtladığı mazot bedelinin indirimi sonucu davacı alacağının belirleneceği gözönüne alınarak, gerekirse bilirkişiden ek rapor alınması ve hasıl olacak sonuca göre, karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle davanın kısmen kabulü doğru olmamış, eksik incelemeye dayalı hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 20/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.