MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/11/2014
NUMARASI : 2011/826-2014/1076


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/11/2014 tarih ve 2011/826-2014/1076 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "...." adı altında "..." tescilli markası ile ürettiği mobilyaları özel olarak tasarlandığını, davalının 2009 03386 sayılı tasarımının müvekkili adına tescilli 2008 00426 sayılı karyola tasarımının aynısı veya belirgin şekilde benzeri olduğunu, davalı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik kriterini taşımadığını ileri sürerek, davalı adına tescilli endüstriyel tasarım belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tasarımı ile müvekkili tasarımı arasında belirgin farklar bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı tasarımının ufak tefek ayrıntılar haricinde bütünsel görünüm itibarı ile davacı tasarımıyla benzerlik arz ettiği, bu durumun orta halli bir tüketiciyi yanıltacak biçimde olduğundan 554 sayılı KHK"nın 6 ve 7 maddelerine göre davacının hükümsüzlük talep etmekte hakkı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 2009 03386 sayılı 3 nolu endüstriyel tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve mahkemece itibar edilen bilirkişi raporundaki heyette tasarım uzmanı da yer almasına, raporun uzman bilirkişi heyetince düzenlenmiş ve denetime elverişli olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazıları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.