Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/16608 Esas 2017/106 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan vekilince 26/09/2014 havale tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunulduktan sonra ibraz edilen 29/04/2016 tarihli dilekçede, temyizden vazgeçildiğinin bildirilmesi karşısında, sanık müdafinin temyiz istemine hasren yapılan incelemede;
Oluşa, dosya kapsamına tanık beyanlarına göre yorgun, dalgın ve uykusuz olmasına rağmen yasal taşıt kullanma süresinin üzerinde seyir eden ve yönetimindeki ticari otobüsün direksiyon hakimiyetini kaybedip, orta refüjden karşı şeride geçerek durabildiği, bir kişinin öldüğü olayda; sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ,sanığa tayin olunan cezada TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği ve sanığın kusurunun niteliği ile meydana gelen zararın ağırlığına göre, temel ceza belirlenirken TCK"nın 22/4. ve 61. maddelerindeki ölçütler de dikkate alınarak, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurularak, sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış ve bu nedenle tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın kusuru olmadığına, eksik inceleme ile hüküm verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.