MAHKEMESİ : ... 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş akdini haklı nedenle fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatili, ücret ve sendikal alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, ... 18. İş mahkemesi"nin 06/09/2016 tarih ve 2013/266 esas 2016/260 karar sayılı kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bend dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Çalışma düzenin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma, alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışma alacaklarının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda davacının fazla çalışma alacağı bilirkişi raporunda maaş bordrolarında imza ve tahakkuk olan dönemler dışlanarak hesaplanmış, ek raporda ise ücret bordrolarında fazla çalışma saati yer almadığı, fazla çalışma ücreti ödenmesinin de bulunmadığı, yapılan ödemelerin ikramiye ödemesi olduğu gerekçesi ile 5 yıllık zamanaşımı süresi boyunca fazla çalışma alacağı hesabı yapılmıştır. Mahkemece bilirkişi ek raporu hükme esas alınmıştır. Ancak dosya kapsamında yapılan incelemede, davacının 2010/11, 2011/6,7,8,9,10,11,12, 2012/1-12, 2013/1,2,3 aylarda fazla çalışma ücretlerinin tahakkuk ettirildiği ve davacı tarafından ihtirazi kayıtsız imzalandığı, yapılan ödemelerin de fazla çalışma alacağı ödemesi olduğu anlaşılmaktadır. Bilirkişi ek raporundaki tespitin 2010 yılının 5,6,7,8,9,10 aylar için geçerli olduğu, 2010/11 ay için davacıya fazla çalışma alacağı adı altında ödeme yapıldığı, yapılan ödemenin ikramiye ödemesi olmadığı tespit edilmiştir. Bu durumda davacının maaş bordrosunda tahakkuk ve imza olan 2010/11 ve 2011/ 2011/6,7,8,9,10,11,12, 2012/1-12, 2013/1,2,3 aylarda fazla çalışma alacağını aldığının ve bu dönemlerin dışlanması gerektiğinin düşünülmemesi ve yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.