Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13517 Esas 2017/87 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/4-1-a, 52/2-4. maddeleri ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe olan hükümlerin uygulanmadığına ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmolunan adli para cezası taksitlendirilen sanık hakkında, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin ihtarın yalnızca TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca yapılması gerekirken, ihtaratta infaz aşamasına ilişkin 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesine de yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 6. bendinde yer alan “ve 5275 sayılı Kanunun 106/3” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.