Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/4447 Esas 2021/5815 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20.11.2018 tarih ve 2017/765 E. - 2018/707 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 29.11.2019 tarih ve 2019/552 E- 2019/2269 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Serik 2. İcra Müdürlüğü"nün 2016/3464 Esas sayılı dosyasında müvekkili aleyhine başlatılan takip dayanağı bononun, korkutma, tehdit ve zorla imzalatıldığını, taraflar arasında herhangi bir hukuki ilişkinin bulunmadığını, bu nedenle bononun kayıtsız şartsız muayyen bir bedeli ödemek vaadini taşımadığını ileri sürerek, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ileri sürdüğü iddialarını ispatlaması gerektiğini, davanın kötüniyetli açıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve dosya kapsamına göre, davanın takip konusu bononun bedelsizliği iddiasına dayalı menfi tespit istemine ilişkin olduğu, bedelsizlik iddiasının yazılı delil ile ispatı gerektiği, davacı tarafça yazılı delil bildirilmediği, yemin deliline de dayanılmadığı gerekçesi ile ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş, işbu karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 2019/552 esas ve 2019/2269 karar sayılı ve 29.11.2019 tarihli kararı ile ilk derece mahkemesi tarafından davanın reddine ilişkin verilen kararın usul ve esas yönden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
İşbu karara karşı davacı vekili temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 29.09.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.