Mahkemesi :İş Mahkemesi


Taraflar arasında görülen menfi tespit davasında Mahkemece verilen ihtiyati tedbir kararI temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı, dava dilekçesinde; maaşından yapılan kesintiler nedeniyle kesintiye dair kurum işleminin tedbiren durdurulmasını talep etmiş, mahkemece bu talep, 31.05.2016 tarihli ara karar ile kabul edilmiştir. İhtiyati tedbire dair verilen karar davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 382/d maddesine göre; ihtiyati tedbir, çekişmesiz yargı işleri arasında sayılmış, 387"inci maddede ise "iki hafta içinde istinaf yoluna başvurulabileceği" belirtilmiştir.
İlk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenip incelenemeyeceği hususunda Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunca yapılan görüşmeler sonucunda 21.02.2014 tarihli oturumda 2013/1 Esas,2014/1 karar sayılı kararı ile temyiz yolunun kapalı olduğuna oy çokluğuyla karar verilmiştir.
Bu durumda Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 21.02.2014 tarih 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 101 ve sonraki maddelerinde düzenlenen tedbir kararlarına karşı aynı Kanunun 427 ve devamı maddeleri uyarınca temyiz yolu kapalıdır.
O halde; Mahkemenin 31.05.2016 tarihli ara kararına yönelik davalı Kurum vekilinin temyiz hakkı bulunmadığından, temyiz talebinin REDDİNE, 04.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.