Y A R G I T A Y İ L Â M I

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, 23.10.2010 tarihli trafik-iş kazası sonucunda yaralanan sigortalıya yapılan tedavi giderleri nedeniyle oluşan Kurum zararının rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamına belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Husumet konusu kamu düzeni ile ilgili olup, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 116. (mülga HUMK 187.) maddesinde yer alan ilk itirazdan olmadığından davanın her aşamasında ileri sürülebilir. Taraflarca ileri sürülmese dahi gerek mahkemece, gerekse Yargıtay’ca tarafların bu yönde bir savunmasının olup olmadığına bakılmaksızın kendiliğinden göz önünde tutulur.
Eldeki davada davacı kurum tarafından davalı trafik kazasında yaralanan sigortalısı nedeniyle kazaya karışan araçların zorunlu mali mesuliyet sigorta poliçelerinin olmadığı gerekçesi ile güvence hesabına karşı husumet yöneltilmiş ise de, gerek kaza tespit tutanağı içeriğinden, gerekse geri çevirme kararımızdan sonra gelen belgelerden, kaza tarihi itibari ile araçların sigortalarının bulunduğu anlaşılmakla, güvence hesabına yöneltilen husumet nedeniyle bu davalı bakımından husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca, verilen karar, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının tamamen silinmesi ile yerine;
“1-Davalılar ... hakkındaki davanın 6111 Sayılı Yasanın 59 ve geçici 1. Maddesi kapsamında sorumluluklarının bulunmaması nedeniyle reddine,
2-Güvence hesabı hakkında açılan davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine,
3- Davacı kurum harçtan muaf olması nedeniyle harç alınmasına yer olmadığına,
4- Davacı kurumca yapılan masrafların kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Davalı güvence hesabı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT "ye göre hesaplanan 1.800,00 TL ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6- HMK 333. Maddesi gereğince taraflarca yatırılan gider avansından kalan kısmının istem halinde taraflara iadesine,” hükmünün yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.