MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, müştekinin suça konu cep telefonunu hasta odasından alıp çıktığı sırada müşteki tarafından görüldüğü, müştekinin telefonunun çalınmış olduğunu farkedip görevli hemşireye bildirdiği, sanık bu sırada kapıların kapalı olması sebebiyle olay yerinden ayrılamadığı, başka hasta odasına giderek oturduğu sırada ihbar üzerine gelen polis tarafından yakalandığının anlaşılması karşısında müştekinin telefonunun alındığını sonradan farketmesi, bu nedenle kesintisiz takip olmaması ve sanığın hırsızlık eylemi ile yakalanması arasındaki zaman gözetildiğinde müştekinin suça konu telefon üzerindeki tasarruf yetkisinin fiilen sonlandırılmış olduğu anlaşıldığından, hırsızlık suçunun tamamlandığına ilişkin kabul ve uygulamada bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-)Sanık hakkında hırsızlık suçundan ceza verilirken,TCK"nın 142/1-a maddesi uyarınca temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle TCK"nın 143.maddesi uyarınca artırım yapılırken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst oranda artırılması,
2-)Sanığın, hastaların kaldığı ve görevli personel dışında kimsenin giremediği hasta odasına hırsızlık amacıyla girmesi biçimindeki eylemin, hırsızlık suçunun yanında ayrıca TCK"nın 116/1-4.maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle kısmen istem gibi BOZULMASINA,12/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.