Danıştay 7. Daire 2016/13105 Esas 2020/4211 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/13105
Karar No : 2020/4211

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Oto Servis ve Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı ve … tarih ve … sayılı beyannameler kapsamında ithalatı yapılan 3 adet lüks aracın yeni ve kullanılmamış olarak beyan edilmesine karşın eski oldukları ve 95/7606 sayılı İthalat Rejim Kararının 7. maddesi uyarınca izin alınmadan ithal edildiklerinden bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 235. maddesinin 1. fıkrasının (c) maddesi uyarınca karara bağlanan para cezalarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dosyanın incelenmesinden; davacı adına karara bağlanan para cezasının tebliğ edilememesi üzerine ilanen tebliğ edildiği, itiraz edilmediğinden kesinleştiği, kesinleşen karara konu alacağın tahsili amacıyla ödeme emri düzenlendiği anlaşılmakta ise de, dava konusu ödeme emrine dayanak para cezası kararının tebliğinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. ve 28. maddelerine göre yapılması gerektiği belirtilerek; olayda, para cezasına ilşkin kararın, davacının "... Mahallesi ... Caddesi ... Apartmanı No:… …" adresine tebliğe çıkartıldığı, davacı adreste bulunamadığından, komşusu da imzadan imtina ettiğinden, evrakın tebliğ edilemediği şerhi düşülerek muhtar tasdiki olmaksızın posta memurunun imzasıyla tutanağa bağlandığı, 19/08/2014 tarihinde davalı idareye iade edildiği, aynı adrese çıkarılan ikinci tebligatın da aynı şekilde tutanağa bağlanarak 21/11/2014 tarihinde posta memuru tarafından iade edildiği, tebligatın kapıya yapıştırılmadığı, tebliğin posta memuru tarafından iade edildiği, muhtar tasdikinin bulunmadığı anlaşıldığından para cezasına ilişkin kararın yukarıda yer alan Kanun hükümleri uyarınca usulüne uygun tebliğ edildiğinden ve amme alacağının usulüne uygun kesinleştirildiğinden söz edilemeyeceği için dava konusu ödeme emrinde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına alınan para cezası kararının usulüne uygun olarak kesinleştirildiği için düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.