MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
İlk kovuşturma aşamasında sanığın talebi üzerine barodan Av. ...’in sanık müdafii olarak atandığı, sanık ... ve müdafiinin ilk kovuşturmada birlikte duruşmaya katıldıkları, ihbar bildiriminden sonra yapılan kovuşturmada ise sanığın istinabe mahkemesinde 08/04/2015 tarihli duruşmada alınan ifadesinde, müdafii istemediğini beyan etmişse de, dosya içeriğinden sanığın kronik şizofreni hastası olduğu ve CMK’nın 150/2. maddesi gereğince zorunlu müdafiilik durumunun bulunduğunun anlaşıldığı, esas mahkemede 05/05/2015 tarihli kısa kararın açıklandığı duruşmada sanık ... müdafii Av. ...’in duruşmaya katıldığı, ancak müşteki vekili sıfatıyla beyanının alındığı, anılan avukata daha sonra gerekçeli kararın 20/09/2019 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen sanık müdafii tarafından kararın temyiz edilmediğinin anlaşıldığı, kararın infaz aşamasında ise sanığın kalmakta olduğu ... Yatılı Bakım Merkezi’nin sorumlu müdür vekili ... tarafından karar temyiz edilmiş ise de, bakım merkezi sorumlu müdür vekilinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 03/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.