Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5992 Esas 2014/2704 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5992
Karar No: 2014/2704
Karar Tarihi: 29.04.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5992 Esas 2014/2704 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK'nun 81, 35, 62, 53, 63 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak cezasının infazı sırasında belirli haklarından yoksun bırakılma hükmü uygulanırken altsoyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar, altsoyu olmayanlar yönünden ise cezanın infazına kadar devam edeceği belirtilmeliydi. CMUK'nun 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının mahsus bölümünden TCK'nun 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmı çıkartılarak, yerine \"Sanık hakkında TCK'nun 53. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarıyla, üçüncü fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına\" ibaresinin eklenmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak TCK'nun 81, 35, 62, 53 ve 63 maddeleri belirtilmektedir.
1. Ceza Dairesi         2013/5992 E.  ,  2014/2704 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : TCK.nun 81, 35, 62, 53, 63 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ün “öldürmeye teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedenlerinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozmaya uyularak verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin haksız tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
    Hapis cezasının kanuni sonucu olarak “belirli haklardan yoksun bırakılma” hükmünün uygulanması sırasında, TCK’nun 53/1-c maddesi uyarınca, “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun, sanığın sadece kendi altsoyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar süreceğine, altsoyu olmayanlar yönünden ise cezanın infazına kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde, altsoy ayırımı yapmadan belirtilen hakları kullanmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verildiği görülmekle,
    CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak,
    Hüküm fıkrasının mahsus bölümünden TCK’nun 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılarak, yerine “Sanık hakkında TCK’nun 53. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarıyla, üçüncü fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, resen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 29/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.