Esas No: 2021/16676
Karar No: 2022/12504
Karar Tarihi: 27.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16676 Esas 2022/12504 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/16676 E. , 2022/12504 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, kasten yaralama ve hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığına ve mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Katılan sanık ... hakkında kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, katılan sanık ... ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Katılan sanık ... hakkında kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Katılan sanık ...’ün eyleminin görevi gereği kanun emrini yerine getirme kapsamında kalması nedeniyle TCK'nın 24/1. ve CMK'nın 223/2-d maddeleri uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Türk Ceza Kanununun 25 maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığına'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''5271 sayılı CMK'nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine'' ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve Kanun'a uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Katılan sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 gün ve 43/56 sayılı kararında belirtildiği üzere; mahkemece daha ağır bir cezayı gerektirecek ve doğru uygulama yapıldığında temyiz incelemesine konu olabilecek bir eylemde, suç niteliği doğru belirlenmesine karşın,
yanılgılı bir uygulama ile kesinlik sınırı içinde kalan bir cezanın verilmesi halinde, bu gibi hükümlerin aleyhe başvuru üzerine, temyiz denetimine konu olabileceği belirtildiğinden, esastan yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın basit yaralama suçunu ... Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde doğumhane bölümünde çalışan ebeye karşı yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle işlediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK'nın 86/3-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Hükmün birinci paragrafında eylemin doğru şekilde katılan ...'e yönelik olduğu belirtildiği halde, ikinci paragrafta mağdurun Şükran olarak belirtilmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ...’im temyiz isteminin reddiyle, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 27.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.