5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/4460 Esas 2021/764 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4460
Karar No: 2021/764
Karar Tarihi: 01.02.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/4460 Esas 2021/764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen bir 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçuyla ilgili mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya incelendi ve temyiz reddedilmeden işin esasına geçilmiştir. Ancak, hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 7242 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen hafif eşya değeri için cezaların indirilmesine ilişkin düzenleme sanık lehine olduğundan yerel mahkemeye uygulama yapma görevinin verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının mahkumiyet sonucu olduğu durumlarda Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu vurgulanmıştır. Bu sebeplerle, hükmün bozulması ve dosyanın yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\"
- 7242 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesine eklenen fıkrada yer alan etkin pişmanlık uygulaması
- TCK'nin 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- TCK'nin 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/4460 E. , 2021/764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 01/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.