Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2008/14729 Esas 2010/1441 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı, fazla çalışma, boşta
geçen 4 aylık ücret alacağı, ikramiye, maddi ve manevi tazminat alacaklarının ödetilmesine
karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı işveren, ilk bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde; davacının fazla çalışma alacaklarının banka hesabına ödendiğini ileri sürerek dilekçesi ekinde fazla çalışma ücreti tahakkuklu bir kısım ücret bordroları ibraz etmiştir. Gerçekten de ibraz edilen bir kısım bordrolarda davacı adına fazla çalışma ücreti tahakkuk ettirildiği görülmektedir. Davalı işveren bir banka olup, ödemelerin davacının banka hesabına yapıldığına dair davalı iddiasına davalı karşı çıkmamıştır. Dairemizin yerleşik uygulamasına göre ödeme itirazı niteliğindeki bu tür belgeler yargılamanın her safhasında ibraz edilebilir.
Mahkemece, davalı vekilinin itirazı doğrultusunda, fazla çalışma alacağı tahakkuklu bu bordroların değerlendirilmesi yönünden bilirkişiden ek rapor alınmıştır. Bilirkişi ek raporunda: İbraz edilen bir kısım ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti tahakkukunun bulunduğu, ücret ödemelerinin banka hesabına yapıldığı yönündeki davalı savunmasının davacı tarafından itiraza uğramadığı, Yargıtay’ın yerleşik uygulamasına göre bu durumda, fazla çalışma tahakkuklu aylar için davacı işçinin fazla çalışma ücreti alacağı talep edemeyeceği görüş ve değerlendirmesi ile bu aylar dışlanarak yeniden fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Buna rağmen, mahkemece, ek rapora neden itibar edilmediğine dair herhangi bir gerekçe gösterilmeksizin ek rapor dikkate alınmamış ve itiraza uğrayan ilk bilirkişi raporuna itibar edilerek fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmiştir. Davalı bu yönden mahkeme kararını temyiz etmiştir.



Dairemizin yerleşik içtihatlarına ve ilkelerine uygun ek bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak fazla çalışma ücretlerinin anılan rapor doğrultusunda kabulüne karar verilmesi gerekirken, gerekçesiz olarak ilk bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.1.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.