Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme
Hüküm : TCK"nın 314/3, 220/6. maddeleri delaletiyle 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 220/6-2. cümle, 62/1, 53, 58/9, 63. maddesi uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- CMK"nın 225/1. maddesinde öngörülen "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilir" hükmü uyarınca; dava konusu yapılacak eylemin açıkça sevk maddeleri ile birlikte bağımsız olarak iddianamede gösterilmesi gerektiği, temyiz incelemesinin kapsamında olmayan ve sanığın işlediği Mahkemece kabul edilen 2911 sayılı Kanunun 32/1. maddesine aykırılık suçundan belirtilen ilkelere uygun olarak dava açılmadığı gözetilmeden sanık hakkında anılan suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve bu suçun, silahlı terör örgütü adına suç işleme suçuna dayanak teşkil ettiğinin kabul edildiğinin anlaşılması, ayrıca hükümden sonra yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkra hükmü uyarınca, yine temyizin kapsamında olmayan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesinde tanımlanan suç nedeniyle TCK’nın 314/3, 220/6. maddeleri uyarınca ayrıca ceza verilemeyeceğinin öngörülmüş olması karşısında, 2911 sayılı Kanunun 32/1. maddesine aykırılık suçundan dava açılması cihetine gidilip, 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkra gözetilerek sanığın hukukî durumunun buna göre yeniden takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,

./..

2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a) Sanık hakkında öncelikle silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan temel ceza tayin edilip sonrasında TCK"nın 220/6. maddesinin 2. cümlesindeki maddedeki indirim uygulandıktan sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
b) TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve ayrıca TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.