Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, % 100 oranı üzerinden sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine, eksik ödenen aylıktan fazlaya dair hakları saklı tutularak şimdilik 3.000,00 TL"nin 02/08/2000 tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece, davacıya 01/07/2007 tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik gelirinin bağlanması gerektiğinin tespitine, bu tarihten itibaren sürekli iş göremezlik ödeneğinin ödenmesine, ödenmeyen aylık gelirlerinin davalı kurum tarafından ödenmesi gereken tarihten itibaren yasal faizle birlikte davacıya ödenmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; Kurum tarafından davacıya, 01.10.2008 tarihinden itibaren % 52 sürekli iş göremezlik derecesi üzerinden gelir bağlandığı, 506 sayılı Yasanın 111. maddesi uygulanarak sürekli iş göremezlik gelirinde % 5 indirim yapıldığı, davacı tarafından % 100 oran üzerinden gelir bağlanması gerektiğinin tespiti istemli eldeki davanın açıldığı, yargılama sürecinde Adli Tıp Genel Kurulu 26.06.2014 tarihli kararı ile davacının meslekte kazanma gücü kaybının % 56 oranında tespit edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece verilen kararda, sürekli iş göremezliğin başlangıcı tespit edilerek ve zamanaşımına ilişkin hükümler ve talep tarihi de gözetilerek gelir bağlanması gereken tarih ve hangi oran üzerinden gelir bağlanması gerektiği açıkça belirtilmemiş, davacının alacak talebi olduğu gözetilerek, talebi de dikkate alınarak alacak talebi hakkında karar verilmemiştir.
Mahkemece, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan sigortalıda iş kazası sonucu meydana gelen yaralanmanın hangi tarihten itibaren sigortalıyı sürekli iş göremez hale getirdiği hususunda rapor alınarak, anılan Yasanın 99. maddesinin 1. fıkrasının “Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve ölüm sigortalarından hak kazanılan gelir ve aylıklar, hakkı doğuran olay tarihinden itibaren beş yıl içinde istenmezse zamanaşımına uğrar. Bu durumda olanların gelir ve aylıkları, yazılı istek tarihini takibeden aybaşından itibaren başlar.” hükmü ile 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 97. maddesinin “Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazası, meslek hastalığı, vazife malûllüğü ve ölüm hallerinde bağlanması gereken gelir ve aylıkların, hakkın kazanıldığı tarihten itibaren beş yıl içinde istenmeyen kısmı zamanaşımına uğrar. …” hükmü de göz önünde bulundurularak, davacının Kurumdan sürekli iş göremezlik geliri tahsis talebinde bulunduğu tarih belirlenerek, gelir bağlanması gereken tarih tespit edilmeli, verilen kararda; gelir bağlanma başlangıç tarihi ve oranı belirtilmeli, Kurum tarafından bağlanan gelire göre fark gelir oluşması durumunda alacak tutarı belirlenip talebe göre karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, eksik inceleme ve araştırma sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 03.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.