Eşini öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5385 Esas 2014/2680 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5385
Karar No: 2014/2680
Karar Tarihi: 28.04.2014

Eşini öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5385 Esas 2014/2680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkın eşi olan maktulu öldürme suçunun sübutu kabul ederek, TCK'nun 82/1-d, 53, 54. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırmıştır. Sanığın savunması inandırıcı bulunmamış ve cezayı azaltıcı bir sebep bulunmamıştır. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddedilmiştir. Kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmiştir. Kararda, kanuna aykırı olmasına rağmen bu hususun yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şek

1. Ceza Dairesi 2013/5385 E. , 2014/2680 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşini öldürme
HÜKÜM : TCK.nun 82/1-d, 53, 54.maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...."in eşi olan maktül ...."i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, “2.725,68.TL” olan yargılama giderleri toplamının “2.227,68.TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, re’sen de temyize tabi bulunan hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 28/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.

28/04/2014 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ...."ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."ın yokluğunda 30/04/2014 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.