1. Ceza Dairesi 2014/1653 E. , 2014/2671 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35/2, 53/1, 63.maddeleri uyarınca 12 sene hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-A-) Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararını temyizde hukuki yararı bulunmadığından ve temyiz beraat kararının gerekçesine de yönelik olmadığından, sanık müdafiinin bu suça yönelen temyiz talebinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca,
B-) Sanık ... müdafiinin ceza miktarı itibari ile yasal şartları taşımayan ve süresinden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme talebinin CMUK.nun 318. maddesi uyarınca,
Reddine karar verilmiştir.
2-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; Sanık ..."ın bıçakla mağdur ...’i sol kulak kepçesinden, sol skapula üzerinden, torakoabdominal ve sol göğüs böglesinden toplamda 4 kez yaraladığı, mağdurun torakoabdominal ve sol göğüs böglesine isabet eden bıçak darbelerinin hidropnömotoraksa, diafragmada ve kalın bağırsakta yaralanmaya ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu anlaşılmakla, teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında, zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek üst sınıra yakın ceza verilmesi yerine, yazılı şekilde 12 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."i öldürmeye teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, eksik gerekçeye vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, T.C. Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyannca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderleri ile ilgili bölümdeki "ile ayrıca 5320 sayılı Kanunun 13.maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8/3. maddesi bağlamında, 160,00.TL soruşturma aşamasında sanık için görevlendirilen müdafii ücretinden ibaret" ibaresinin çıkarılmasına, "toplam 583,70.TL” ibaresinin "toplam 423,70. TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 28/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.