Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacı vekilinin temyiz isteminin reddi

Davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 72.070 TL olduğu ve davacının reddedilen tazminat miktarının 37.340 TL olması nedeniyle hükmün davacı açısından kesin oluğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 16.01.2020 tarih, 2019/1984 Esas – 2020/81 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davacı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin (a) bendinde yer alan temyiz sınırı ve reddedilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davacı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 28.01.2020 tarih ve 2019/1984 Esas – 2020/81 Karar sayılı ek karara yönelik davacı vekilinin CMK"nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 08.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.