Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/12252 Esas 2007/8078 Karar Sayılı İlamı

 Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık 3. kişinin İcra İflas Kanunun 96. ve devamı maddelerine dayalı olarak açtığı istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu menkul mallar 06.10.2004 tarihinde; takibin dayanağı çekte ciranta olarak basılan şirket kaşesinde yazılı bulunan, ödeme emrinin tebliğ edildiği adreste haczedilmiştir. İcra İflas Kanunun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olup davacının bu yasal karine aksini kesin ve güçlü delillerle ispatlaması gerekmektedir.
Davacı 3. kişi şirket; hacizli malları kendilerine ait olduğuna ilişkin birkısım faturalar ibraz etmiş ise de mahkemece alınan bilirkişi raporunda; bu faturaların ve malların kapanış tastikleri bulunmayan yevmiye defterinde kayıtlı olduğu belirlenmiştir. T.T.K."nun 70. maddesinde yevmiye defterinin kapanış tastikinin olması yasal şart olduğu; 69.maddesinde ise tacirlerin yasaya uygun tutulmayan defterlerinin lehlerine delil olamayacağı belirtilmiştir. Anılan yasa maddeleri gereğince davacının ibraz ettiği kapanış tastiki olmayan, usule uygun tutulmamış  ticari defterlerinin lehlerine delil olarak kullanılmasına yasaca imkan bulunmamaktadır.
Öte yandan; davacı tarafından sunulan faturalarda ve haciz tutanağında mahcuzların ayırt edici özellikleri yazılı değildir.Hal böyle olunca hiçbir kuşku ve duraksamaya yol açmayacak biçimde faturalarda yer alan malların dava konusu mahcuzlara ait olduğu yöntemince  ispatlanmadan davanın kabülünne karar verilmesinin isabetsiz olduğu açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde eksik inceleme ve araştırma ile hatalı bilirkişi raporunun esas alınarak ve özellikle delil niteliği bulunmayan ticari defter kayıtlarına itibar edilerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı (Alacaklı)"ya iadesine, 15.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.