MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Ayrıntıları Yargıtay CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı Kararında belirtildiği üzere, müştekinin, sanığın anlatımları ile ilk haksız saldırının hangisi tarafından yapılıp, kavgayı kimin başlattığının kesin bir biçimde saptanamadığı hallerde gerek Ceza Genel Kurulunun gerekse, Özel Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği bu halden sanığın yararlandırılması gerektiğinden; mahkemenin yetersiz gerekçe ile sanık ..."ın beyanına itibarla ilk haksız hareketin sanık ..."dan geldiğini kabul ile yasal ve yetersiz gerekçe ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümde TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar vermesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
3) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
İddia, oluş, katılan ve tanık ... beyanları ve tüm dosya kapsamı nazara alınarak sanık ..."un üzerine atılı TCK"nin 106/1-2. cümlede düzenlenen tehdit suçunun sübuta erdiği anlaşılmakla sanığın mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 23.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.