Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4428 Esas 2018/12506 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ..."in lehe hususların değerlendirilmediğine, erteleme kararı verilmediğine, sanık ... müdafiinin sanığın kusuru bulunmadığına, diğer sanık ..."in sorumlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceği ihtarının yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 6. paragrafında yer alan""geri kalan kısmın tamamının tahsiline” ibaresinden sonra gelmek üzere “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına"" ibaresinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.