Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/1675 Esas 2013/2791 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 06/11/2009 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/12/2011 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili duruşmasız olarak da davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 19/02/2013 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalılar adına gelen olmadı. Karşı taraftan davacılar vekili Avukat ... geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.


Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve davacılar yararına takdir olunan 990,00 TL duruşma avukatlık ücreti ile aşağıda yazılı onama harcının 2.985,00 TL"sinin davalılara, 24,30 TL"sinin de temyiz eden davacılara yükletilmesine, peşin alınan harçların bundan mahsubuna 19/02/2013 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dosya bilgilerine göre davalılara ait hayvan (koç) davacıya saldırarak ölümüne sebebiyet verdiği buna göre açılan tazminat davasının kısmen kabul edilişi ve her iki tarafça temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
İş bu davanın somut konusu olay zamanındaki Borçlar Kanunu"nun 56. maddesine tekabül eden hayvan tutanın sorumluluğu esasına dayanmakta olup hakim tarafından hukuki sebep re"sen incelenir ve tespit edilir.
Bu tür sorumlulukta kurtuluş kanıtı getirilebilen objektif sorumluluk kuralları geçerlidir. Diğer anlamda söylemek gerekirse bir hayvanın sahibi veya gözetleyeni elinde olan bir hayvanın verdiği zarardan hayvanın sahibi veya güdeni doğrudan sorumludur. Yeter ki illiyet bağı bulunsun. İş bu davada kişinin ölümünün koçun darbelerinden meydana geldiği tarafların ittifakıyla ve dosya içeriğiyle sabittir. Bu halde davalıların doğrudan sorumlu tutulmaları gerekirken ölenin hayvana karşı tedbir almadığı şeklindeki bir indirime gidilmesi objektif-sebep sorumluluğu kurallarına aykırıdır. Böyle hukuksuz bir indirimle hükmedilen tazminat miktarının da sembolik kaldığı görülmektedir. İlk derece mahkemesinin uygulaması bu anlamda doğru olmamıştır. Sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum. 19/02/2013