Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/211 Esas 2018/10473 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu... plakalı araç ile davalıya ... poliçesi ile sigortalı olan... plakalı araçlar arasında 11/09/2012 tarihinde meydana gelen trafik kazası sonucunda müvekkilinin yaralanarak sakat kaldığını, kazada müvekkilinin herhangi bir kusuru olmadığını belirterek, şimdilik 5.000,00.TL maddi tazminat tutarının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında talebini 28.078,36.TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazası sonucunda yaralanmadan kaynaklı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Dava konusu olayda, kaza tespit tutanağında; iki sürücünün de yeşil ışıkta geçtiklerini iddia ettikleri, davacının yolcu olarak bulunduğu araç sürücüsü ..."ın geçiş üstünlüğüne sahip olduğu, karşı araç sürücüsü ..."un %100 kusurlu bulunduğu belirtilmiş, makine mühendisi bilirkişinin 27/12/2013 tarihli raporunda ise; geçiş üstünlüğünün sürücü ..."a ait olduğu vurgulanarak ... %70 oranında ... ise %30 oranında kusurlu bulunmuş, son olarak ... Kurumu’ndan alınan raporda ise, trafik kaza tutanağındaki belirlemeye katılmanın mümkün olmadığı, zira ışık kontrollü kavşakta geçiş üstünlüğünün ışığa göre belirlenmesi gerektiği, hangi aracın kırmızı ışık ihlali yaptığının kesin olarak belirlenemediği, bu nedenle .
kırmızı ışık ihlali yapan araç sürücüsünün tam kusurlu olacağı sonucuna varılmış,sonuç olarak mahkemece, davacının davalıya sigortalı aracın sürücüsünün kırmızı ışıkta geçtiğini ispat edemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Ancak sürücülerden hangisinin kusurlu olduğunun toplanan tüm delillere rağmen kesin olarak tespit edilemediği durumlarda, tehlike sorumluluğuna katlanma ilkesi uyarınca, işletme tehlikeleri doğrultusunda tehlikeler eşit varsayıldığından, zararın yarı yarıya paylaştırılması gerekir. Açıklanan nedenlerle tehlikeler eşit kabul edilerek her iki araç sürücüsünün de % 50 şer oranda kusurlu olduğunun kabulü ile, ayrıca davacının araçta yolcu konumunda bulunduğu ve dava dilekçesinde zararının tam manasıyla tazminini talep etmiş olduğu gözetilerek davalı hakkında tam kusur oranına göre hüküm tesis edilmek gerekirken yazılı olduğu şekilde ve yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 13/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.