MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/09/2014 tarih ve 2013/188-2014/192 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “... ...” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı ...’ye başvuruda bulunduğunu, 2010/66256 kod numarasını alan başvurunun, Resmi Marka Bülteni"nde ilanı üzerine müvekkilleri tarafından ..."na itirazda bulunulduğunu, ancak itirazın reddedildiğini, yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarak ... tarafından reddedildiğini, oysa davalı başvurusunun müvekkiline ait "..." ibareli markaları ile iltibas yaratacak derecede benzer olduğunu, karıştırılma ihtimalinin bulunduğunu, markaların kapsamlarında aynı ürünlerin olduğunu, müvekkil markasının tanınmış marka olması nedeniyle başvurunun farklı sınıflarda yapılmış olması halinde dahi reddine karar verilmesi gerektiğini, davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu belirterek, 2013-M-3580 sayılı ... kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekilleri ayrı ayrı davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının "... ..." ibareli markalarının özellikle süt, süt ürünleri ve peynirler bakımından kullanımla ayırt ediciliklerinin yükseldiği, tanınmış marka olduğundan bahisle bir kısım kararlar verildiği, her ne kadar "..." ibaresinin özellikle süt ve süt ürünleri yönünden tanımlayıcı olduğu bu nedenle ayırt ediciliğin zayıf bulunduğu akla gelebilir ve gerçeklik payının olduğu düşünülebilirse de, bir işaretin başlangıçta zayıf ayırt ediciliğe sahip olmasına rağmen yoğun kullanımla belli bir mal ile ilişkili olarak marka sahibine bağlanmak suretiyle ayırt edicilik seviyesinin yükselmesinin somut olayda da gözlendiği, davacıya ait "..." ibareli markalar ile davalının "... ...." ibareli başvurusu arasında benzerlik bulunduğu; ortak ... sözcüğüne en üstünlük katan ilave olan "..." ve davalının şemsiye
markası olan "..." ibarelerinin başvuruyu davacı markaları ile bağlantılı bulunduğu yanılgısına yol açabileceği, davacı markasının tanınmışlığı ve KHK"nın 8/4 hükmü koşullarının çekişmeli mallar yönünden oluşup oluşmadığının tartışılmasında yarar görülmediği, başvurunun kötü niyetli olduğuna dair iddiaların kabulüne imkan bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile ... ... kararının iptaline, 2010/66256 sayılı markanın tümüyle hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 18/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.