Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/9590 Esas 2007/7992 Karar Sayılı İlamı

Davacı, 01.11.1992 tarihinden iş aktinin feshedildiği tarihe kadar çalışmalarının tespitine, Haziran 1999 , Eylül 2004 dönemi Bağ-Kur sigortalılığının iptaline bir kısım alacaklarının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri  tarafından temyiz edilmesi  ve davacı vekilince duruşma talep edilmesi üzerine  temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Davalıların tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davalı şirkete ait işyerinde geçen, kuruma bildirilmeyen 01.11.1992-31.01.2005 tarihleri arasında geçen çalışmalarının  tesbiti  ile Haziran 1999-Eylül 2004 tarihleri arasında isteğe bağlı Bağ-Kur sigortalılığı’nın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının, 03.06.1999 tarihinden önceki çalışmaların hak düşürücü süreye uğradığı, isteğe bağlı Bağ-kur sigortalı olduğu 04.06.1999-31.07.2004 tarihleri arasında da  Sosyal Sigortalar Kurumu’na tabi isteğe bağlı sigortalılığına üstünlük tanınarak istemin reddi ile 01.08.2004-31.01.2005 tarihleri arasında davalı şirkete ait iş yerinde hizmet akdine dayalı olarak çalıştığının tesbitine karar verilmişse de varılan sonuç reddedilen süreler yönünden  doğru değildir.
Davacının davalı şirkete ait (0030216) sicil nolu iş yerinde tezgahtar olarak 01.11.1992- 31.01.2005 tarihleri arasında kesintisiz olarak hizmet akdi ile çalışması ile ilgili kuruma bildirimde bulunulmadığı, ancak  işyerinde aynı dönemde çalışması bulunan bordro tanıkları K.G. ve H.K. tarafından doğrulandığı görülmektedir. Ayrıca davacının aynı dönemde  04.06.1999-31.07.2004 tarihleri arasında 1479 sayılı yasa kapsamında  isteğe bağlı sigortalı olarak kayıt ve tescilinin yapıldığı ve primlerinin ödendiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık davacının 01.11.1992 tarihinde başladığını iddia ettiği davalı şirkete ait  iş yerinde geçen çalışmaların  İsteğe bağlı Bağ-Kur sigortalı olarak kayıt ve tescilinin yapıldığı 04.06.1999 tarihinde sona erip ermeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Gerçekten Sosyal Güvenlik Sistemimizde çifte sigortalılığa yer verilmemiştir. Önceden başlayıp sigortalının ekonomik yaşamında baskın olan sigortalılığa üstünlük tanınır. Ancak isteğe bağlı sigortalılık ile zorunlu sigortalılığın çakışması halinde isteğe bağlı sigortalılığa değil zorunlu sigortalılığa geçerlilik tanınır.
Somut olayda davacının davalı şirkete ait iş yerinde  1992-31.01.2005 tarihleri arasında kesintisiz olarak hizmet akdi ile çalıştığı bordro tanıkları tarafından doğrulanmıştır. Bu nedenle davacının zorunlu sigortalı olarak önceden başlayan ve kesintisiz devam eden çalışmalarının karşısında  04.06.1999-31.07.2004 tarihleri arasında 1479 sayılı saya kapsamında ev hanımı olarak isteğe bağlı sigortalılığa geçerlilik tanınıp hizmet akdine bağlı çalışmalarının  kesintiye uğradığı gerekçesi ile 03.06.1999 tarihinden önceki çalışmalarının da  hak düşürücü süreye uğradığı kabul edilerek istemin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin sonuca gidilmiş olması usul ve yasaya aykırı olduğundan bozmayı gerektirir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.05.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.