Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Dava, hak sahibi konumunda yer alan davacıya bağlanan ölüm aylığının 5510 sayılı Kanun hükümleri gereğince kesilmesi yönündeki davalı ... Başkanlığı işleminin iptali ile borçlu bulunmadığının tespitine ve aylığın, kesilme tarihi itibarıyla yeniden bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine, ek karar ile davacı vekilinin temyiz isteğinin yasal süre geçtikten sonra yapıldığı gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
Hükmün ve ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, kararlara ilişkin temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların, hükmün tefhimi, bu mümkün olmamış ise tebliğinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 321/2. maddesinde, kararın tefhiminin, mahkemece hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşeceği, ancak zorunlu hâllerde, hâkimin bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebileceği; bu durumda gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerektiği belirtilmiştir. Hükmün, anılan şekilde tebliğ edilmemesi durumunda, 8 günlük temyiz süresi, gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren başlayacaktır. Diğer bir ifade ile mahkemece, hükmün gerekçesinin açıklanmadığı kısa karar tefhim sayılmayacağından, davacı yönünden temyiz süresinin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlatılması gerekir.
Somut olayda davacı tarafa gerekçeli kararın tebliğ edilmediği gözetildiğinde, mahkemenin “kararın 03.05.2016 tarihinde taraf vekillerinin yüzüne karşı tefhim olması ve tarafların kararı temyiz etmemesi üzerine kesinleşme ile hükmün, 12.05.2016 tarihinde kesinleştiğine” dair yaptığı kesinleşme işlemi anılan kanun hükmü uyarınca hatalı olup, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilerek, mahkemenin temyiz süresinin geçtiğinden bahisle davacı vekilinin temyiz talebinin reddine dair EK KARARIN BOZULMASINA,
2-Davacı vekilinin işin esasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, hükmün yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına 22.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.