Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2507 Esas 2020/587 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2507
Karar No: 2020/587
Karar Tarihi: 20.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2507 Esas 2020/587 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 37. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın kullanmak için uyuşturucu bulundurduğu suçu nedeniyle mahkûm olduğu belirtilmiştir. Ancak mahkemenin kararı bozulmuştur çünkü;
1- Suç tarihinde yürürlükte olan ve daha sonrasında değiştirilen Türk Ceza Kanunu (TCK) maddelerinin ayrı ayrı değerlendirilmemesi ve karşılaştırılmadan hüküm kurulması,
2- Sanığın daha önce işlediği bir suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hüküm olan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği suç nedeniyle davanın düşmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanığın İzmir Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü tarafından yapılan ihtarata uymamasına rağmen, kendisine yeni bir süre verilerek meşruhatlı davetiye ile yeniden ihtar edilmediği için yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyet kararı verilmesi gibi nedenlerle.
Söz konusu davada uygulanan kanun maddeleri ise, suçun işlendiği dönemde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik T

20. Ceza Dairesi 2017/2507 E. , 2020/587 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 37. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2- Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hükümden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi halinde, hakkında kamu davası açılır" hükmü gereğince sanığa İzmir Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü"nün çağrı davetnamesi ile 10 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda ihtarda bulunulduğu; ancak sanığın yasal sürede müracaat etmemesi üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda meşruhatlı davetiye ile ihtarat gönderilmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın ilk ihtarata uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 20.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.