10. Ceza Dairesi Esas No: 2012/8300 Karar No: 2014/2955 Karar Tarihi: 21.04.2014
Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/8300 Esas 2014/2955 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 2011 yılında yapılan ve 105 numaralı kararla sonuçlanan davada, sanığın kenevir ekim suçu işlediği ve mahkum edildiği ortaya çıktı. Temyiz incelemesi sırasında, sanığın TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun kalacağı koşullu salıverilme hükmünün, diğer kişiler yönünden ise infazın tamamlanmasına kadar devam edeceği konusunda yanlış bir uygulama yapıldığı belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozuldu ve düzeltilerek onandı. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanması kararı verildi. Bu kararın detaylı açıklaması için, TCK'nın 53. maddesi incelenebilir.
10. Ceza Dairesi 2012/8300 E. , 2014/2955 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi 2011/105 karar Suç : Kenevir ekme Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenin dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu fıkranın (c) bendinde yazılı olan "velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" açısından yoksunluğunun, sadece kendi altsoyu üzerindekiler yönünden koşullu salıverilmesine, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden, tümü için koşullu salıverilmesine kadar sürmesine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.