Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27417 Esas 2017/1022 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27417
Karar No: 2017/1022
Karar Tarihi: 01.02.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27417 Esas 2017/1022 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada, yürürlüğe giren bir kanun ile hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanarak kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi, aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiğini ifade etmektedir. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği tarihteki kanun hükmünün geçerli olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereği karar bozulmuştur.

17. Ceza Dairesi 2015/27417 E. , 2017/1022 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçu da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur"" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 01.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.