Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/2085 Esas 2014/2612 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2085
Karar No: 2014/2612
Karar Tarihi: 22.04.2014

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/2085 Esas 2014/2612 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten öldürme suçu işleyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 81/1 ve 29/1 maddeleri gereği 18 yıl hapis cezası verdi. Sanığın haksız tahrik hükümleri uygulaması talebi reddedildi. Temyiz itirazları da reddedilerek hüküm onandı. Kararda ayrıca Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi uyarınca sanığın kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz faydalanma hakkı olduğu ancak müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesinin hukuka aykırı olduğu belirtildi. 5237 sayılı TCK'nin ilgili maddeleri; 81/1 – Kasten öldürme, 29/1 – Alt sınırdan daha az hapis cezası verilemeyeceği.
1. Ceza Dairesi         2013/2085 E.  ,  2014/2612 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürme
    HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 29/1. maddeleri gereğince 18 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1- Dosya kapsamına göre, her ne kadar gerekçeli kararda sanığın sonradan geliştirdiği savunmalarında ileri sürdüğü maktulün "olsa ne olur olmasa ne olur, eşine sahip çıksaydın" sözleri nedeniyle sanık hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanmış ise de; dosya içeriğine göre, sanığın, konuşma sırasında maktulün ilk olarak kendisine yumrukla vurduğunu kolluk aşamasında söylediği ve diğer aşamalarındaki ifadelerinde tekrar ettiği, olayı gören başka kimsenin olmaması nedeniyle sanığın savunmasının aksinin ispat edilemediği hususlarının varlığı dikkate alındığında tahrik indirimi uygulanarak kurulan hükümde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
    2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nin, kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebebinin derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet Savcısının haksız tahrikin bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu
    Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nın 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
    Hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, 172,00.TL, müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak "1.581,70.TL" olarak belirlenen yargılama giderlerinin "1.409,70.TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (ONANMASINA), 22/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.