MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşini öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 1- Katılan-sanık ... hakkında;
a) ...."i öldürmeye teşebbüsten 5237 sayılı TCK 82/1-d, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
b) ..."i yaralamaktan 5237 sayılı TCK 86/2, 86/3-e, 62, 52. maddeleri uyarınca 3000 TL adli para cezası,
c) 6136 sayılı Yasanın 15/1, 5237 sayılı TCK 62, 53. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
d) Tehdit suçunu işlediği sabit olmadığından beraatına
2- Sanık ... hakkında; ..."yu yaralamaktan TCK.nun 25/1. Maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a) Sanık ... hakkında mağdur ...’yi kasten yaralama suçundan verilen doğrudan adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet kararı, 31.03.2011
tarihli 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde gereğince hüküm tarihi itibari ile kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin, suç vasfına yönelik olmayan temyiz isteminin,
b) Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararını temyizde sanığın hukuki yararının bulunmadığı gözetilerek sanık müdafıinin temyiz isteminin,
CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, eşi mağdur ...’i kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, sanık ...’in, mağdur ...’e yönelik kasten yaralama eylemini meşru savunma şartları altında gerçekleştirdiği kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan-sanık ... ve müdafiinin suç niteliğine, haksız tahrikin bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık ... hakkında kurulan hüküm ile ilgili olarak Türkiye Cum...ti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nın 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi, sanık ... hakkında meşru savunma hali nedeniyle TCK.nun 25/1 ve CMK.nun 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi yerine TCK 25 maddesi göre ceza verilmesine yer olmadığına ve beraatine karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322, maddesindeki yetkiye dayanılarak;
a) Sanık ... hakkında kurulan hükmün mahsus bölümünde yer alan, 533,00 TL zorunlu müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak ‘824,00 TL’ olarak belirlenen yargılama giderlerinin ‘291,00 TL’ olarak,
b) Sanık ... hakkında kurulan hükmün ilgili kısmında yer alan ‘TCK’nun 25/1. maddesi gereğince CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA VE BERAATİNE’ ibaresinin ‘5237 sayılı TCK.nun 25/1 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/2-d maddeleri uyarınca sanığın BERAATİNE" şeklinde,
Değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 22.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.