Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/8405 Esas 2019/14226 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 52, 50/1-a, 52/1, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın Netaş Apt. A ve B bloklarında yöneticilik görevini yaptığı süreçte sanığın kendisine yardım ettiği, 2013 yılının Nisan ayında katılanın, sanıktan hesap ve toplamış olduğu apartmana aidatlarını istemiş ise de; sanığın toplamış olduğu hesap ve paraları getirmediği, bu şekilde atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda;
Sanık ile katılanın yöneticiliğini yaptığı site arasında aidatların toplanması ve harcamaların yapılması hususunda herhangi bir hizmet akdinin bulunmadığı, katılan ile sanık arasındaki hizmet ilişkisinin sanığın katılana ait sinemada çalışmasından kaynaklandığı, sanığın sadece katılana apartman yöneticiliğinde yardımcı olması karşısında; sanığın uhdesine geçirdiği iddia edilen para nedeniyle eyleminin hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçu kapsamında kaldığı halde sanık hakkında TCK"nın 155/2. maddesinden mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 05/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.