Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/8927 Esas 2007/7803 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 06.05.2001-30.08.2002 tarihleri arasında asgari ücretle geçen sigortalı çalışmalarının tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ile davalılardan Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının davalıya ait kamyonda 06.05.2001-30.08.2002 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığı iddiasına dayalı davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmanın tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesi olan bu tür davalarda çalışma iddiasının gerçeğe uygunluğu özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Bu tür hizmet tesbit davaları nitelikçe kamu düzenine ilişkin bulunduğundan deliller resen toplanmalıdır.
Yapılacak iş; Mahkemece toplanan delillerin yanında tesbite konu süreye ilişkin işverenin vergi dairesinden  varsa muhtasar yoksa gelir vergisi beyannameleri, davacıya ait çalışma karnesi varsa trafik ceza belgeleri, davacının delil olarak bildirdiği motorin veresiye fişleri, U.  Taşıyıcılar Kooperatifinden 48 NP 947 plaka sayılı kamyonun tesbite konu sürede gidip geldiği yerleri gösteren belgeleri getirtmek tüm deliller toplandıktan sonra çıkacak sonuca göre hüküm kurmaktır.
Diğer yandan mahkemece davacının davalıya ait kamyonda hizmet aktiyle şoför olarak çalıştığı sonucuna varıldığı halde masraf ve gelirin davacı ile davalı arasında bölüşüldüğünden bahisle davacının ayda 15 gün kendi adına 15 gün davalı adına şoförlük yaptığının kabulüyle tesbit kararı verilmiş olması da mahkemenin kabul şekli bakımından isabetsiz olmuştur.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular  gözetilmeksizin eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı  şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, temyiz eden tarafların  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  08.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.