MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 28/07/2015 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralama nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 27/02/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; 13/04/2015 tarihinde, davalılardan ...’ın sevk ve idaresindeki polis aracının, yaya geçidinden geçmekte olan müvekkiline çarparak yaralanmasına ve bu kaza dolayısıyla müvekkilinin uzun süre tedavi görmesine sebebiyet verdiğini belirterek oluşan manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılardan ... vekili; davaya konu kaza sırasında görevli olan polis memuru müvekkiline husumet yönetilemeyeceğini, kazanın meydana gelmesinde davacı yayanın kusurlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davalılardan ... hakkındaki davanın husumet nedeniyle, davalı ... hakkındaki davanın yargı yolu uyuşmazlığı nedeniyle reddine dair verilen 20/01/2016 tarihli ilk kararın; davacı vekili tarafından temyiz edilerek Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 07/03/2019 tarihli 2016/7759 Esas ve 2019/2654 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, soruşturma aşamasında davacı ile davalılardan ... arasında uzlaşma sağlanması nedeniyle davacı tarafın, davalı sürücü ... ve diğer davalı araç işleten sıfatına sahip ... aleyhine tazminat davası açma hakkı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (CMK) 253/17. maddesinde; "Cumhuriyet savcısı, uzlaşmanın, tarafların özgür iradelerine dayandığını ve edimin hukuka uygun olduğunu belirlerse raporu veya belgeyi mühür ve imza altına alarak soruşturma dosyasında muhafaza eder." ve CMK"nın 253/19. maddesinde de "... Uzlaşmanın sağlanması halinde, soruşturma konusu suç nedeniyle tazminat davası açılamaz; açılmış olan davadan feragat edilmiş sayılır. Şüphelinin, edimini yerine getirmemesi halinde uzlaşma raporu veya belgesi, 9/6/1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun 38 inci maddesinde yazılı ilam mahiyetini haiz belgelerden sayılır." hükümleri yer almaktadır. Bu düzenlemelere göre; taraflar arasında uzlaşmanın sağlanması halinde soruşturma konusu suç nedeniyle tazminat davası açılamaz, açılmış olan davadan feragat edilmiş sayılır. Uzlaşma raporu da ilam mahiyetinde olacağından aksinin aynı kuvvetteki belge ile ispatlanması gerekmektedir.
Dosya kapsamından; davaya konu kazayla ilgili olarak Samsun Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/9433 sayılı dosyasında yürütülen soruşturmada, davacının zararının giderimi ile uzlaşma sağlandığına ilişkin uzlaşma raporu veya uzlaşma tutanağı bulunmayıp, sadece davacıya uzlaşma teklif edildiğine dair 13/04/2015 tarihli uzlaşma teklif formu bulunduğu, ceza soruşturmasının ise şikayet yokluğu nedeniyle takipsizlikle sonuçlandığı anlaşılmaktadır. Yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda, uzlaşmanın tamamlanması için uzlaşma teklif formunun dışında, ilam niteliğinde sayılan uzlaşma raporu veya belgesinin düzenlenmesi gerekmektedir. Somut olay bakımından, dosya içeriğinde tarafların uzlaştığına ilişkin onaylı uzlaşma raporu veya belgesi bulunmadığından uzlaşma ile ilgili prosedürün tamamlanmadığı ve CMK"nın 253/19. maddesinin uygulanma imkânının bulunmadığı anlaşılmıştır. Şu durumda, mahkemece işin esasına girilerek ulaşılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, 13/04/2015 tarihli uzlaşma teklif formuna göre davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun olmamış, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.