Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/3120 Esas 2015/5189 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3120
Karar No: 2015/5189
Karar Tarihi: 11.03.2015

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/3120 Esas 2015/5189 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi         2014/3120 E.  ,  2015/5189 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2012/277413
    MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 7. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 03/07/2012
    NUMARASI : 2011/782 (E) ve 2012/484 (K)
    SUÇ : Hırsızlık

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10.maddesinin 1.fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Yasa"nın 3.maddesi ile eklenen aynı maddenin 2.fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
    Somut olayda sanığın 04.04.2012 tarihli sorgusu sırasında“F.. Ç.. M..., S.. Sokak, no:.., geçit no:13 Ünye” adresinde oturduğunu beyan ettiği, sanığın mahkemeye bildirdiği adresine herhangi bir tebligatın yapılmadığı, yokluğunda verilen kararın “A.. M.., ......., no:6/2, ..., İstanbul” adresine gönderildiği, adresin kapalı olması nedeniyle evrakın mahalle muhtarına teslim edildiği anlaşılmaktadır. Bilinen en son adresi yerine mahkemeye bildirilmeyen bir adreste yapılan tebligat işlemi hukuken geçersiz olup, sanığın temyiz isteminin de bu nedenle süresinde olduğunun belirlenmesiyle yapılan incelemede;
    Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca kısa süreli olmayan hapis cezasının ertelenmesi halinde, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından yoksun bırakılamayacağı, kendi altsoyunda olmayan kişilerle ilgili velayet, vesayet, kayyımlık yetkileri ile ilgili haklardan yoksun bırakılmanın ve aynı maddenin 1.fıkrasının (a), (b), (d). bentlerinin kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni
    sonucu olarak uygulanması gerektiği, (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmamasına mahkemece karar verilebileceği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322.maddesi uyarınca hüküm fıkrasından TCK"nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53/1.maddesinin “a, b, d, e” bentleri ve “c” bendinde belirtilenlerden sadece kendi altsoyunda olmayan kişilerle ilgili velayet, vesayet, kayyımlık yetkileri ile ilgili haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçimindeki cümlenin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.